کد مطلب:276551 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108
سایه گسترده خداوند
دعا كننده برای فرج مولی صاحب الزمان علیه السلام زیر سایه گسترده خداوند قرار می گیرد و
[ صفحه 617]
تا مادامی كه به دعاگویی آن حضرت مشغول باشد، رحمت بر او نازل می گردد.
دلیل بر این معنی روایتی است كه در اصول كافی به سند خود از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام آورده كه فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: هر كس برادر مسلمانش را با كلمه ای گرامی بدارد كه به وسیله آن كلمه به او لطف كند و غصّه اش را برطرف سازد، پیوسته در سایه گسترده خداوند خواهد بود تا وقتی كه در آن حال باشد، رحمت بر او فرود می آید. [1] .
می گویم: سابقاً بیان كردیم كه دعا برای بزرگان و شخصیت ها از انواع تكریم و تعظیم آنان به شمار می رود و همچنین مهربانی و اظهار محبّت و برطرف كردن غصّه تكریم و گرامی داشتن به شمار می آید. بنابراین اگر مؤمن برای مولایش در زمان غیبت آن حضرت دعا كند، و نتواند به وسیله دیگری غصه آن جناب را كم كند، به ثواب یاد شده خواهد رسید. بیان این مطلب به دو وجه انجام می گیرد:
اول:
این كه به عقل و نقل دانستی كه بین امام و شیعیانش برادری برقرار است. این حدیث دلالت دارد كه آن ثواب با دعای مؤمن برای برادرش ثبوت می یابد، زیرا كه دعا در برطرف كردن غم ها و دفع شداید و بلاها مؤثر است، و نیز اظهار محبّت مؤمن نسبت به برادر دینی خویش است. و قبلاً دانسته شد كه دعا در تعجیل فرج مولایمان صاحب الزمان علیه السلام مؤثر می باشد.
دوم:
با توجه به مسأله اولویت قطعی، آن ثواب با دعا كردن برای مولایمان صاحب الزمان علیه السلام به طریق اولی تحقق می یابد.
[ صفحه 617]
تا مادامی كه به دعاگویی آن حضرت مشغول باشد، رحمت بر او نازل می گردد.
دلیل بر این معنی روایتی است كه در اصول كافی به سند خود از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام آورده كه فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: هر كس برادر مسلمانش را با كلمه ای گرامی بدارد كه به وسیله آن كلمه به او لطف كند و غصّه اش را برطرف سازد، پیوسته در سایه گسترده خداوند خواهد بود تا وقتی كه در آن حال باشد، رحمت بر او فرود می آید. [1] .
می گویم: سابقاً بیان كردیم كه دعا برای بزرگان و شخصیت ها از انواع تكریم و تعظیم آنان به شمار می رود و همچنین مهربانی و اظهار محبّت و برطرف كردن غصّه تكریم و گرامی داشتن به شمار می آید. بنابراین اگر مؤمن برای مولایش در زمان غیبت آن حضرت دعا كند، و نتواند به وسیله دیگری غصه آن جناب را كم كند، به ثواب یاد شده خواهد رسید. بیان این مطلب به دو وجه انجام می گیرد:
اول:
این كه به عقل و نقل دانستی كه بین امام و شیعیانش برادری برقرار است. این حدیث دلالت دارد كه آن ثواب با دعای مؤمن برای برادرش ثبوت می یابد، زیرا كه دعا در برطرف كردن غم ها و دفع شداید و بلاها مؤثر است، و نیز اظهار محبّت مؤمن نسبت به برادر دینی خویش است. و قبلاً دانسته شد كه دعا در تعجیل فرج مولایمان صاحب الزمان علیه السلام مؤثر می باشد.
دوم:
با توجه به مسأله اولویت قطعی، آن ثواب با دعا كردن برای مولایمان صاحب الزمان علیه السلام به طریق اولی تحقق می یابد.
[1] كافي: 206:2.